eeeath_admin Μάθε με Κύριε, να σιωπώ, όταν με οδηγούνε στο σταυρό. Όταν ξερνούν οι σταυρωτές βρισιές σαν φλογερές οχιές.
Μάθε με Κύριε, να γελώ, όταν κοιτώ τους χλευαστές να ρίχνουν λάσπη στις αγνές προθέσεις μου, που τις βραδιές,ανθίζουν σε κρυστάλλινες πηγές, σαν κρίνα ολόλευκα.
Μάθε με Κύριε, να θωρώ εσέ το σιωπηλό αμνό.
Μάθε με Κύριε, να σ´ υμνώ, κι όταν πονώ. Να τραγουδώ της πίστης το γλυκύτερο σκοπό. Στο σκοτεινό μου ουρανό να λάμπει άστρο φωτεινό η ελπίδα.
Μάθε με Κύριε, να τρυγώ πάνω στα βράχια τα τραχιά το μέλι το αγνό.Κι απ την αγκαθωτή τριανταφυλλιά να κόβω άνθια ονειρικά και να ρουφώ το δειλινό το μύρο.
Μάθε με Κύριε, να κρατώ τον πόνο μου καρτερικά ,όπως εσύ στο Γολγοθά.
Μάθε μου Κύριε, ν´ αγαπώ αυτούς που μου λογχίσαν την καρδιά, που δεν μου δώσαν μια δροσοσταλιά. Μονάχα ένα φιλί προδοτικό και μέσα στο κελί μ´ αφήσαν μοναχό.
Μάθε με Κύριε, να ξεχνώ, σαν τον κισσό να αγκαλιάζω τον εχθρό, με όλη την καρδιά να πω : «άφες αυτοίς», όταν μου δίνουν ξίδι, σαν διψώ.
Μάθε με Κύριε, να νικώ, να μένω επάνω στο σταυρό,να αναστηθώ. Να ανθίσω σαν το στάχυ το χρυσό.
Να γεύομαι εδώ στη γη, τον ουρανό.