eeeath_admin Τι μεγαλόπρεπη που ήταν η βασίλισσα Ελισάβετ, όταν φορούσε το αυτοκρατορικό της στέμμα, στολισμένο με 3.000 πολύτιμους λίθους, ζαφείρια, σμαράγδια , ρουμπίνια, όταν κρατούσε το λαμπερό, βαρύτιμο σκήπτρο κοσμημένο με το περίφημο μοναδικό διαμάντι Cullinan!Καθισμένη στον ένδοξο θρόνο της , ντυμένη με αίγλη, κυβερνούσε με πυγμή και σοφία την αχανή βασιλεία της!Τι όμορφη που ήταν η βασίλισσα Ελισάβετ στις νηνεμίες της και τις τρικυμίες της, όταν χαμογελούσε και όταν σκυθρώπαζε! Στις θύελλες των πολυκύμαντων καιρών , άνθισε σαν γλυκιά αμυγδαλιά στη βαρυχειμωνιά και σκόρπισε ολόγυρα άνθια. Στάθηκε όρθια στην κορφή και μοσχοβόλησε.Καλότυχη, μακροβιότατη, μακάρια. Λαοφιλής και προσηνής. Η ζωή της παραμυθένια, τα πλούτη της αμύθητα, τα παλάτια της μυθικά: Το Κάστρο Μπαλμόραλ , το Παλάτι του Χόλιρουντ, το Κάστρο Ουίνδσορ, το ανάκτορο του Μπάκιγχαμ…Όμως τα χρόνια διάβηκαν, και η δόξα της μαζί. Τώρα η πιο πολυταξιδεμένη μονάρχης του κόσμου άδοξη και μοναχή κάνει το τελευταίο ταξίδι. Οδεύει ασυντρόφευτη στη στερνή κατοικία. Σε λίγο θα ακουσθεί από τους σαλπιχτές το μελαγχολικό σιωπητήριο: Come home! Come home! Τι κι αν τα πλήθη ολόγυρα θρηνούν και τη ραίνουν με αμέτρητα άνθη ; Αυτή πορεύεται μόνη.Μεγαλειότατη, για πού πορεύεσαι; Της βασίλισσας Ελισάβετ η τελευταία κατοικία δεν είναι το χώμα, δεν είναι το μνήμα στο κάστρο του Γουίνδσορ κοντά στον δούκα Φίλιππο. Εκεί, «θα αναπαυθεί» για λίγο το γερασμένο σώμα. Η τελευταία και παντοτινή κατοικία της είναι στην αιωνιότητα. Στην αιώνια ευτυχία κοντά στην παρουσία του Χριστού ή στην αιώνια δυστυχία μακριά Του, ανάλογα με την ηθική εκλογή που έκανε εδώ στη γη.Ο απ Παύλος στο γέρμα της ζωής του έγραφε: « Επιθυμώ να αναλύσω» , να λύσω τα σχοινιά του πλοίου μου και να αναχωρήσω για την παντοτινή πατρίδα, τη χώρα της χαράς και του φωτός, να είμαι εκεί που είναι ο Λυτρωτής Χριστός, αιώνια. « Ο καιρός του δικού μου ταξιδιού πλησίασε. Το δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα. Τώρα με περιμένει , το αμαράντινο στεφάνι της δικαιοσύνης». Πόσο υπέροχος θα είναι ο Ουρανός! Εκεί θα σμίξουν οι φτωχοί και οι πλούσιοι, οι ένδοξοι και οι ταπεινοί, οι βασιλείς και οι δούλοι. Όλοι, οι λυτρωμένοι με το αίμα του Χριστού, με τη θυσία του Σταυρού, ενωμένοι με την άπειρη αγάπη του Θεού.Μεγαλειότατη, σε χαιρετώ με θαυμασμό αμέριστο και σεβασμό. Δεν θαύμασα το έξοχο στέμμα σου. Όμως με έλκυσε έντονα το μελιστάλαχτο βλέμμα σου. Μακάρι να σε ξαναδώ εκεί, στην Ιδανική Πολιτεία, στα ελεφάντινα παλάτια, στην αβασίλευτη δόξα, ντυμένη με το άφθαρτο σώμα της Ανάστασης, απέραντα ευτυχισμένη, γονατιστή στα πόδια του ΑΙΩΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ.
