eeeath_admin Τα δεκαεννιά αθώα παιδιά του Τέξας ήταν τα πιο λευκά τριαντάφυλλα στης Άνοιξης τους κήπους. Την ώρα που τα θώπευε η αυγή και ολόγυρά τους άπλωναν χαμόγελα εξαίσια, τα θέρισε ανελέητα το φοβερό δρολάπι. Ο θρήνος των απαρηγόρητων γονιών του Τέξας σμίγει με τον κλαυθμό των δύσμοιρων γονιών της Βηθλεέμ, που τα παιδιά τους άρπαξε από την αγκαλιά τους ο αιμοδιψής Ηρώδης. Τι συγκλονιστική η Βιβλική περιγραφή : «… Κλαίει η Ραχήλ για τα παιδιά της και πουθενά δεν βρίσκει την παρηγοριά γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή». Τα δεκαεννιά αθώα παιδιά του Τέξας δεν υπάρχουν πια σ´ αυτή την άξενη ζωή, στην άπονη, παράλογη εποχή μας. Όμως, αν και ξεριζώθηκαν, δεν αφανίστηκαν. Γαληνεμένα αναπαύθηκαν στην αγκαλιά του Χριστού. «Τα πάλλευκα τριαντάφυλλα» , ασύγκριτα πιο όμορφα, στολίζουν τώρα, το ονειρικό ανθογυάλι του ουρανού. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι αιώνια. Κανείς ας μη τολμήσει να την αμφισβητήσει. Ο δίκαιος Θεός θα αποκαταστήσει κάθε αδικία.
Μαζί με τους γονείς των δεκαεννιά «αγγέλων» ρωτούμε και εμείς το μυριοστέναχτο «γιατί». Τα χείλη κάθε ανθρώπου σε αυτή τη ζωή πυρπολεί κάποιο αναπάντητο «γιατί» Γιατί ο πόνος, γιατί το δάκρυ, γιατί η μοναξιά, γιατί ο χωρισμός, γιατί ο θάνατος ; « Μυστήρια η ζωή μας κλείνει λίγες χαρές και φως μας δίνει, ελπίδες κι όνειρα τα σβήνει, μόνο ο Θεός ξέρει γιατί.»
Εδώ στη γη στεκόμαστε αμήχανοι μπροστά στα άλυτα αινίγματα, στα αναπάντητα ερωτήματα, στο αβυθομέτρητο μυστήριο του κακού. Όμως εκεί στον Ουρανό, κάθε αίνιγμα σκοτεινό θα διαλευκανθεί, κάθε μυστήριο ανεξιχνίαστο θα φωτιστεί, το μυριοστέναχτο « γιατί» θα απαντηθεί. Το χέρι του Χριστού το τρυφερό θα σβήσει από τα μάτια κάθε δάκρυ, θα γιάνει κάθε πόνο, θα κλείσει κάθε πληγή. «Προσμένω εκείνη την ημέρα που η αγάπη του Πατέρα θα φανερώσει κάθε τι. Τότε θα μάθω το γιατί»