eeeath_admin Ο πόλεμος του προέδρου Πούτιν στη Γεωργία, η εισβολή του στην Κριμαία, η εμπλοκή του στη Συρία, η επίθεσή του στην Ουκρανία, το όνειρό του να ανασυστήσει την πάλαι ποτέ κραταιή Σοβιετική Ένωση, μου θυμίζουν το διάλογο του ένδοξου βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου με τον φιλόσοφο Κινέα.
Μια μέρα ο Πύρρος κατέστρωνε κατακτητικά σχέδια. Έλεγε:
– Κατ αρχήν θα υποτάξουμε την Ελλάδα. Και μετά; Τον ρώτησε ο Κινέας. Θα προωθηθούμε στην Αφρική. Μετά την Αφρική; Θα περάσουμε στην Ασία, θα κατακτήσουμε τη Μικρά Ασία, την Αραβία.Και μετά; Θα πάμε στις Ινδίες.
Μετά τις Ινδίες; Α!, λέει ο Πύρρος, τότε θα αναπαυτώ. Γιατί, τού λέει ο Κινέας, δεν αναπαύεσαι από τώρα;
Όχι μόνον ο Πύρρος, ο Πούτιν και οι άλλοι καταχτητές που μνημονεύει η ιστορία αλλά όλοι οι άνθρωποι διακατεχόμαστε από την ίδια απατηλή φιλοδοξία: Να επεκταθούμε ευρύτερα, να αποκτήσουμε περισσότερα, να κτίσουμε, να κερδίσουμε, να κατακτήσουμε, ει δυνατόν, «ολόκληρη τη γη.» Όλοι ξεγελιόμαστε με την ίδια θλιβερή αυταπάτη. Νομίζουμε πως αν πραγματοποιήσουμε τα μεγαλεπήβολα σχέδιά μας, θα ικανοποιηθεί επί τέλους, η ανήσυχη, η αχόρταγη καρδιά μας και θα αναπαυθεί. Όμως πόσο οικτρά πλανιόμαστε! Το ερώτημα του Χριστού είναι συγκλονιστικό: «Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, εάν κερδίσει όλον τον κόσμο αλλά χάσει την ψυχή του ή τη ζημιώσει; Ή τι θα δώσει ο άνθρωπος ως αντάλλαγμα για την ψυχή του;» Κι αν πραγματώσουμε όλους τους στόχους μας , όλους τους πόθους μας, όλα τα σχέδιά μας και τα όνειρά μας, κιαν « κατακτήσουμε όλη τη γη», δεν θα αναπαυθούμε ποτέ και πουθενά. Έχουμε μέσα μας ένα άπειρο κενό που μόνον ο άπειρος Θεός μπορεί να το γεμίσει. Έχουμε μέσα μας έναν ανεκτίμητο θησαυρό, την αθάνατη ψυχή που μόνον ο Θεός μπορεί να τη γαληνέψει. Κάποια στιγμή αυτά που κτίσαμε και αποκτήσαμε και κατακτήσαμε εδώ στη γη, θα τα αφήσουμε για να αναχωρήσουμε με τα χέρια αδειανά για την άλλη ζωή, την αιώνια. Η ανήσυχη ψυχή μας μπορεί να αναπαυθεί μόνο κοντά στο Χριστό. Ας αφουγκρασθούμε το γλυκύ κάλεσμά Του και ας ανταποκριθούμε με όλη την καρδιά: « Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω»