eeeath_admin Αν και κατανοούμε «το εικονοκλαστικό μένος» του βουλευτή της «Νίκης» κ.Νίκου Παπαδόπουλου ενάντια στα «εκτρώματα» της Εθνικής Πινακοθήκης, δεν επικροτούμε την ενέργειά του. Ταυτόχρονα, διαμαρτυρόμαστε έντονα για τη βάναυση προσβολή «των ιερών και των οσίων» του Λαού μας. Οι οργίλοι δικαιωματιστές, ενώ διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, για το βανδαλισμό των «έργων τέχνης», αδιαφορούν για το σκανδαλισμό και τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων.
Ψευδεπώνυμοι καλλιτέχνες, κατά καιρούς, εν ονόματι μιας κακώς εννοούμενης «ελευθερίας της τέχνης», τολμούν να υψώσουν το σπιθαμιαίο ανάστημά τους και να σπιλώσουν πρόσωπα ιερά. Ακόμα και το Πρόσωπο του Υιού του Θεού. Όμως, ματαιοπονούν αλλά και «λακτίζουν προς κέντρα», μας προκαλούν τον οίκτο. Γι αυτό, δεόμαστε: «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»
Φρονούμε πως η πιο αποστομωτική απάντηση στην επιχειρούμενη βεβήλωση της πίστης είναι η υπόμνηση του σεβασμού και του θαυμασμού που οι αιώνες επέδειξαν στο πρόσωπο του Χριστού. Μπροστά «στα τερατουργήματα» που εκτέθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη, εμείς παραθέτουμε τα αριστουργήματα που οι γίγαντες της Τέχνης, κατέθεσαν στα πόδια του Λυτρωτή. Ας μας επιτραπεί να θυμίσουμε κάποια ένδοξα ονόματα: Leonardo da Vinci, michelangelo, Sandro Botticelli, Raphael, Peter Paul Rubens, Hieronymus Bosch, Fra Angellico, Caravaggio, A. Durer, Giotto di Bondone, Andrea del Verrocchio, Diego Velazquez…
Στρατιά αναρίθμητη, όχι μόνο διάσημων ζωγράφων, αλλά και μουσικών, ποιητών, αρχιτεκτόνων, λογοτεχνών…στο πέρασμα των εποχών έκλιναν το γόνυ τους μπροστά στον Σωτήρα Χριστο και τον ύμνησαν με τα έργα τους. Στο μουσείο τέχνης της ελβετικής πόλης Neuchatel, εκτίθενται τρεις αριστουργηματικές τοιχογραφίες του Paul Robert. Στη μεγαλύτερη τοιχογραφία εικονίζεται ο Χριστός κατερχόμενος από τον ουρανό μαζί με μυριάδες αγγέλων. Στην αριστερή πλευρά της ωραίοι νέοι και νέες κρατούν στα χέρια τους τα σύμβολα διαφόρων τεχνών: της μουσικής, της αρχιτεκτονικής, της ζωγραφικής, της ποίησης…και σπεύδουν να τα καταθέσουν στα πόδια του Ερχόμενου Χριστού.
Το μήνυμα του Paul Robert είναι εύγλωττο: Η τέχνη σε όλες τις μορφές της πρέπει να υπηρετεί τη δόξα του ερχόμενου Χριστού. Όχι μόνον «η Τέχνη» αλλά και όλη η ζωή μας, κάθε ικανότητά μας , κάθε δραστηριότητά μας, όλα τα χαρίσματά μας , κάθε πνοή μας να αποβεί ένας ύμνος στη δόξα του Λυτρωτή μας.