eeeath_admin Πόσο συχνά οι ισχυροί ηγέτες του κόσμου υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους, υπερβαίνουν τα όριά τους, καυχησιολογούν, θαρρούν πως είναι άτρωτοι. «Ιππεύουν» τα τεθωρακισμένα οχήματά τους και ξεχνούν πως είναι θνητοί και παροδικοί. Προκαλούν τον Θεό με το αλαζονικό ύφος τους, διαπράττουν «ύβριν»
Πόσο διαφορετικός « ο βασιλιάς των ιουδαίων», ο Χριστός! Είναι πράος και ταπεινός, ήπιος και άοπλος. Εισέρχεται στην Άγια πόλη καθισμένος σε ένα ταπεινό γαϊδουράκι, ντυμένος με σκονισμένο χιτώνα,συντροφευμένος από άσημους μαθητές. Καθώς ατενίζει την καταδικασμένη πολιτεία δακρύζει, θρηνεί. Τι συγκλονιστική η ταπείνωσή Του! Θα πλύνει τα πόδια των μαθητώνΤου, τα πόδια του αρνητή μαθητή και του προδότη. Στο τέλος,θα οδηγηθεί στο Σταυρό, θα θυσιαστεί για τη σωτηρία μας. Ο θρόνος, όπου ενθρονίσθηκε « ο Χριστός, ο βασιλιάς των ιουδαίων », υπήρξε ο θλιβερός, ο ατιμωτικός Σταυρός. Όμως Αυτός που βυθίσθηκε στην άβυσσο της ατίμωσης, υψώθηκε στο θρόνο του σύμπαντος. Ας μάθουμε το μάθημα της ταπείνωσης που μας δίδαξε ο Κύριος με τη ζωή Του και με τον θάνατό Του. « Όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας, πρέπει να γίνει υπηρέτης και όποιος θέλει να γίνει πρώτος, πρέπει να γίνει δούλος.»