Ένα χαραχτηριστικό γνώρισμα των ημερών είναι η σύγχυση. Σύγχυση ηθική, ιδεολογική, πολιτισμική… Η πανάρχαιη «βαβυλωνία» έχει απλωθεί σε ολόκληρη τη γη. Ζούμε στην επoχή της μετα-αλήθειας, των μετα-γεγονότων, των ψευδών ειδήσεων, της σύγχυσης των φύλων, των ρόλων, των ιδεών, των σκοπών… Σύμφωνα με την κυριαρχούσα φιλοσοφία των ημερών, τον μεταμοντερνισμό, η ηθική είναι σχετική, υποκειμενική. Δεν υπαρχει αλήθεια απόλυτη, αντικειμενική. Αυτός ο ηθικός σχετικισμός, ο θρησκευτικός πλουραλισμός αποπροσανατολίζουν το άτομο, αποσαθρώνουν την οικογένεια, αποδιοργανώνουν την κοινωνία. Μια εκδήλωση της σύγχυσης των ημερών ήταν και το χθεσινό φεστιβάλ υπερηφάνιας των Αθηνών ή αλλιώς «Athens Pride 2024». Καθώς έβλεπα τα ενθουσιασμένα πλήθη, θυμήθηκα τα δακρυσμένα μάτια του Λυτρωτή. «Ιδών ο Χριστός την πόλιν (την πόλιν των Αθηνών) έκλαυσε επ´ αυτήν» Ω, να μπορούσαμε και εμείς να χύσουμε τα δάκρυά του Κυρίου για την πόλη, για τα πλήθη, τα αλύτρωτα πλήθη. Τάχα το δράμα των ανθρώπων μάς προκαλεί πόνο, θλίψη, κλάμα;
Οι σημερινοί άνθρωποι, αν και μορφωμένοι, πολιτισμένοι, προοδευμένοι, είναι χαμένοι. Έχουν χάσει το δρόμο τους το σκοπό τους, τον προορισμό τους. Μοιάζουν με πρόβατα πλανημένα, χωρίς ποιμένα που οδεύουν αναπότρεπτα στο βάραθρο. Μέσα στη φοβερή σύγχυση των ημερών αντηχεί διαυγής η φωνή του Χριστού. Με απαράμιλλη θεϊκή εξουσία και αυθεντία διακηρύττει: « Εγω είμαι ο ποιμένας ο καλός. Ο ποιμένας ο καλός την ψυχή του θυσιάζει για τα πρόβατα…» Ο Ποιμένας ο καλός αναζητάει με αγάπη το απολωλός. Τι συγκλονιστική η διακήρυξη: «Εγώ είμαι η Οδός , η Αλήθεια, η Ζωή » « Εγώ είμαι το Φως του κόσμου, όποιος ακολουθεί εμένα δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι αλλά θα έχει το Φως της ζωής». Αυτός είναι η ενσάρκωση της Αλήθειας, η απόλυτη Αλήθεια. Μας προσκαλεί κοντά Του για «να γνωρίσουμε την Αλήθεια, για να μας αναπαύσει, να μας ελευθερώσει.» Στο σημερινό καιρό της σύγχυσης, ο Καλός Ποιμένας χαράζει την πορεία μπροστά μας, φωτίζει τα βήματά μας, μάς οδηγεί σοφά και αλανθαστα στο δρόμο που πρέπει να πορευτούμε.