eeeath_admin Αυτές τις μέρες, η μακρινή και άγνωστη σε μας Μιανμάρ, η φτωχή χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας, έγινε κοντινή και οικεία. Η σπαραξικάρδια κραυγή της που υψώνεται μέσα από τα ερείπιά της, αντηχεί σε όλη τη γη. Διαπιστώνουμε με έκπληξη πως μιλούμε την ίδια γλώσσα με τη μακρινή και άγνωστη Μιανμάρ. Την παγκόσμια γλώσσα του πόνου. Ο ποικιλόμορφος, ο ποικιλώνυμος πόνος σκιάζει ή σπαράζει τις καρδιές όλων των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Κτίζουμε τους στόχους μας, τους πόθους μας, τα όνειρά μας ,και κάποια στιγμή , όπως τα σπίτια της μακρινής Μιαμάρ, σείονται και γκρεμίζονται. Όλα ολόγυρά μας είναι ρευστά. Μια σκιά παροδική. Η μόνη βεβαιότητά μας είναι η αβεβαιότητα.
Και όμως, σε αυτή τη « σαλευόμενη ζωή» υπάρχουν « τα μη σαλευόμενα» , « τα μένοντα», τα αιώνια.
Ο Θεός είναι ο ασάλευτος Βράχος, η ύψιστη , η ακλόνητη πραγματικότητα. Πάνω σε Αυτόν μπορούμε να χτίσουμε τη ζωή μας, την τωρινή και την παντοτινή. Στην Αγία Γραφή, τον αιώνιο Λόγο Του, στις υποσχέσεις Της , στις διακηρύξεις Της μπορούμε να ελπίσουμε , να ακουμπήσουμε με σιγουριά.
Ο Χριστός « είναι η άγκυρα της ψυχής μας, ασφαλής και βεβαία». Πάνω σε Αυτόν μπορούμε να στηριχθούμε στο ταραγμένο πέλαγος της εποχής μας. Αυτός είναι ο Λυτρωτής μας που θυσιάστηκε για μας στο Σταυρό και αναστήθηκε.
« Η Ουράνια Πόλη» είναι η « ασάλευτη Πόλη» « που έχει θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και Δημιουργός είναι ο ίδιος ο Θεός» Εκεί θα ζούνε αιώνια οι λυτρωμένοι. Κανένας σεισμός δεν θα τη σείσει ποτέ, κανένας στεναγμός δεν θα τη θλίψει ποτέ , κανένας θρήνος, κανένας πόνος δεν θα την ταράξουν ποτέ. Εκεί η χαρά θα πλημμυρίζει την καρδιά μας, θα αχτινοβολεί στα πρόσωπά μας, θα ανθίζει ολόγυρά μας αμάραντη. Ευτυχισμένοι όλοι αυτοί που βαθιά στην καρδιά τους έχουν αυτή τη γλυκιά βεβαιότητα.