eeeath_admin Στη σημερινή εποχή, αν και η γνώση «έχει εκραγεί», η σύνεση αποτελεί « είδος υπό εξαφάνιση» Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξαμε τόσο σοφοί. Ποτέ άλλοτε δεν ήμασταν τόσο μωροί. «Έχουμε παραπλανηθεί από τη σοφία μας και την επιστήμη μας », έχουμε εμπλακεί στα δίκτυα των επινοήσεών μας και των γνώσεών μας και οδηγούμαστε πλησίστιοι στην ολοκληρωτική καταστροφή μας.«Είμαστε σοφοί στο να κακοποιούμε. Να αγαθοποιούμε όμως, δεν γνωρίζουμε» Αν και κατακτούμε τον ουρανό, δεν γνωρίζουμε πως να ζούμε χαρούμενα στη γη , πώς να χαροποιούμε τον διπλανό μας, πώς να συνυπάρχουμε αρμονικά με τη σύζυγό μας, τα παιδιά μας,το συνάδελφό μας, πως να επιλύουμε ειρηνικά τα προβλήματά μας. Μιλούμε, ενεργούμε, αντιδρούμε άσοφα. Πυροδοτούμε εντάσεις, διενέξεις ασύνετα. Μισούμε και μνησικακούμε, πληγώνουμε ακόμα και αυτούς που αγαπούμε, αναίτια. Έχουμε ξεχάσει την τέχνη να συγχωρούμε και να μακροθυμούμε. Έχουμε χάσει την αίσθηση της προσκαιρότητάς μας και της ματαιότητάς μας. Λησμονούμε πώς είμαστε παροδικοί και κάποια στιγμή θα αντηχήσει η συγκλονιστική φωνή του Θεού : « Άφρων, ταύτη τη νυχτί, την ψυχή σου απαιτούσι από σου.» Δεν ξέρουμε πώς να ζήσουμε αυτή τη ζωή, πώς να αντιμετωπίσουμε τα βάσανά μας πώς να διανύσουμε τα γηρατιά μας, πώς να προετοιμαστούμε για το θάνατό μας.
Η Βίβλος το βιβλίο του Θεού συνιστά: « Απόκτησε σοφία και περισσότερο από κάθε τι απόκτησε σύνεση» Χρειαζόμαστε απελπιστικά «την άνωθεν» τη θεϊκή σοφία, την πρακτική σύνεση σε όλη μας τη ζωή. Όμως που θα βρούμε αυτόν τον ανεκτίμητο θησαυρό; Θα στραφούμε στον αιώνιο , τον πάνσοφο Θεό, την ακένωτη πηγή της σοφίας. Ας αναγνωρίσουμε την ασοφία μας και ας παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δώσει τη δική Του σοφία. Η Βίβλος προτρέπει «Αν κάποιος από σας υστερεί σε σοφία ας τη ζητήσει από τον Θεό και Αυτός θα του τη δώσει» Ας κλείσουμε στην καρδιά μας την υπόσχεσή Του, ας την πιστέψουμε: « Εγώ θα σε συνετίσω και θα σου διδάξω την οδό στην οποία πρέπει να περπατείς, θα σε συμβουλεύω, το μάτι μου θα αγρυπνεί επάνω σου»